Dag 05: Cochem (D) – Bergen op Zoom

Ook vandaag hebben we de complete ontbijtzaal voor onszelf.

We laten het ons weer goed smaken .

Nadat we gegeten hebben, wil ik gaan afrekenen, maar ook dat moet contant . Ik zal dus even naar de bank moeten lopen.

Als ik geld gepind heb, loop ik nog even een stukje langs de Moezel.

Vanaf de brug heb ik ook een prachtig uitzicht op de burcht, die deels in de wolken verdwenen is .

Ik loop vervolgens terug naar het hotel, waar ik afreken en ook hier vraag ik om een bierglas en dat krijg ik en ik hoef er niks voor te betalen .

Even na 10:00uur vertrekken we en het eerste deel van de rit vandaag voert ons langs de Moezel.

Het blijft onderweg nat en grijs…..

De temperatuur daalt af en toe tot het vriespunt, maar de wegen zijn goed te berijden.

We komen zonder problemen bij Heerlen Nederland binnen en ik besluit om de tank vol te gooien, zodat ik dat niet hoef te doen als we thuis komen.

We rijden door België en de temperatuur loopt op naar uiteindelijk bijna 8º C en we zien zelfs even een zonnetje.

Het is 13:30 uur als we Bergen op Zoom binnen rijden. Ik breng de koffer naar binnen en Marijke maakt gelijk de eerste was gereed, zodat deze vanavond om 21:00 uur gedaan kan worden.

Als we om 17:30 uur Charlie ophalen, is deze zoals altijd heel blij ons weer te zien en zit ook deze vakantie er weer op .

Advertentie

Dag 04: Koblenz

Als we om 8:30 uur de ontbijtzaal betreden, is er slechts één tafel gedekt; we zijn de enige gasten die er na het weekend nog zijn . We laten ons het riante ontbijt goed snaken, hoewel we beiden niet meer dan één broodje eten.

Klokslag 10:00 uur vertrekken we naar Koblenz. Als we buiten komen, zien we dat het gesneeuwd heeft, maar de wegen zijn (gelukkig) schoon.

Omdat het nog steeds erg vochtig is, is het zicht matig en af en toe zelfs minder dan honderd meter en voor het eerst in de bijna 3 jaar dat we in deze auto rijden, heb ik mijn mistachterlicht aan gedaan .

We parkeren de auto in de parkeergarage van Galeria en als we met de lift naar beneden willen, blijkt die niet te werken . Handig als je met een rolstoel bent; de trap is geen optie en dus manoeuvreer ik de rolstoel voorzicht via de oprit voor auto’s naar beneden.

De kerstmarkt wordt op een aantal plaatsen rondom het centrum gehouden en het is er al gezellig druk.

We lopen over de kerstmarkt en kijken overal, zonder nu echt op zoek te zijn om iets te kopen .

Maar dan zie Marijke leuke oorbellen in de vorm van een ster en die passen natuurlijk prima bij haar kerst outfit en ik mag ze zo waar voor haar kopen .

Ze worden nog even keurig opgepoetst en de verkoper benadrukt dat hij de beste zilverpoets gebruikt die je kan kopen; komt uit Holland, voegt hij er achteloos aan toe .

Het volgende deel van de markt is allemaal eten en drinken, maar wij willen naar een echte Konditorei om koffie te drinken met een lekker stuk taart erbij.

We lopen dus gewoon verder, maar genieten wel van wat er allemaal te zien is. Blijft jammer dat het erg vochtig is, waardoor het ook koud aanvoelt.

En dan vinden we precies wat we zochten….. Café Konditorei Werrmann.

We bestellen koffie en Marijke kiest de Notentaart en ik de Havanna, waar ook een scheut rum in zit.

Het is even door eten, maar wat smaakt dat lekker zeg . Marijke probeert ondertussen haar nieuwe aanwinsten in te doen.

Eenmaal buiten vervolgen we onze rondgang over de kerstmarkt.

Ik wil eigenlijk nog wel een keertje Reibekuche eten, maar we vinden geen stalletje meer dat het verkoopt.

Het is weliswaar een wat grotere kerstmarkt, maar we hebben er de afgelopen jaren zo veel gezien, dat de grootste lol er inmiddels wel af is om de markt nogmaals af te lopen en zo belanden we uiteindelijk bij Vapiano .

Ik haal bij de bar 2 alcoholvrije Weissbier en dan bestuderen we de kaart en we kiezen allebei voor een van de specials, namelijk de Linguini con Ragu d’Antra e Zucca en ik ga in de rij staan. Alles wordt hier voor je ogen vers klaar gemaakt.

Nadat we afgerekend hebben, lopen we terug naar de parkeergarage en stel ik de navigatie in op Cochem.

Op de snelweg komen we op ongeveer de zelfde plek weer in dikke mistflarden terecht.

Als we de auto geparkeerd hebben, lopen we naar het centrum, waar Marijke in een van de winkels een leuk vest heeft zien hangen.

“In het echt” blijkt het vest ook leuk en met nog een prachtige muts erbij verlaten we de winkel en lopen we terug naar ons hotel…

…om daar wat te gaan drinken. Marijke kiest thee en ik een alcoholvrije Weissbier.

Terug op de hotelkamer, maak ik het verslag verder in orde en als dat klaar is, lopen we naar het Mexicaanse restaurant San Christobal, waar we vrijdag ook al waren. Marijke bestelt een cocktail zonder alcohol en ik ga, hoe kan het anders, voor een alcoholvrije Weissbier.

Omdat we niet echt honger hebben, kiezen we voor de Tapas el San Christobal, bestaande uit Poppers, met kaas gevuld Jalapenopepers, Taquitos, gevuld  met kaas en guacamole, gefrituurde uienringen en Tortillachips en 2 dipsausjes.

Erg smakelijk en precies genoeg voor de “honger” die we hadden.

We besluiten wel een toetje te nemen en dat wordt de Chimichanga, een gefrituurd flensje, gevuld met ijs.

Het is 21:00 uur als ik de rekening vraag en tussen neus en lippen door, informeer ik even of ik misschien mijn bierglas mag meenemen en dat mag, maar dan moet ik wel 2 euro betalen; dat doe ik met plezier .

Terug in het hotel kijken we van 2 series het laatste deel en om 23:30 uur gaan we slapen.

Morgen Gezond Weer Op!

Dag 03: Berndkastel Kues – Traben-Trarbach

De dag begint vandaag in elk geval met een zonnetje. Het oorspronkelijke plan was om naar Kaiserslautern te rijden, maar bij nader inzien is dat toch te ver. Gelukkig zijn er meer dan genoeg kerstmarketen in Duitsland en het gaat er maar om dat we een richtpunt hebben en zo kiezen we er voor om naar Berndkastel Kues te rijden.

Als we vertrekken, heeft het miezerige zonnetje al weer plaats gemaakt voor donkere wolken.

Ik heb gekozen voor de kortste route en dat betekent dat we zo veel mogelijk binnen weggetjes pakken en zo komen we in Ürzig terecht, waar niet alleen de wijnranken ontelbaar zijn, maar waar ook een gigantische brug over de Moezel wordt gebouwd.

Het is inmiddels 12:30 uur als we een volgend (kerk)dorp aan de Moezel binnen rijden.

Ik stop af en toe even om foto’s te maken; het blijft jammer dat het zo bewolkt is, waardoor alle foto’s er grauw uitzien.

Als we aankomen in Berndkastel Kues, kunnen we aan de overzijde van de Moezel de auto parkeren en als ik het parkeerterrein oprijd, heb ik gelijk een vrije gehandicaptenparkeerplaats. We lopen achter de mensenmassa aan en komen bij het gemeentehuis, de eerste kraampjes tegen.

We lopen de straatjes door en er zijn talrijke horecagelegenheden leuk aangekleed en daar is het ook overal heel druk binnen.

We lopen een stukje “omhoog”, wat Marijke gelijk de opmerking ontlokt: “Is jet niet te zwaar voor je? Anders stap ik wel uit en ga ik zelf lopen” .

Wat ons opvalt, is dat hier maar één winkeltje open is; vreemd genoeg zijn de winkels op zondag “gewoon” dicht. Nu is die ene winkel toevallig wel een “echte” Kerstwinkel en we kopen, als souvenier, Kerstman #160.

We hebben ondertussen wel trek gekregen, maar willen geen complete maaltijd, maar meer een snack en zo komen we bij Weinstube St. Sebastian terecht. We beginnen allebei met een glas witte Glühwein; nooit eerder gedronken, maar verrassend lekker .

Marijke bestelt vervolgens de Calamaris mit Knublauch ik kies voor de Bratwurst mit Pommes.

Eenvoudige lunch, maar op deze manier blijft er ruimte om vanavond uit eten te gaan in Cochem .

Nadat we afgerekend hebben, lopen we nog door diverse straatjes, waar het overal gezellig druk is.

We zijn bijna weer bij het beginpunt en besluiten naar de auto te lopen.

Het is 15:00 uur als we op weg gaan naar Traben-Trarbach.

Het is 15:45 uur als we daar aankomen en parkeren levert in eerste instantie een probleem op, omdat er slechts één rijbaan is en die wordt voor twee richtingen gebruikt en dat levert dus wel wat hoofdbrekens op .

Er is hier niet echt sprake van een kerstmarkt en omdat het inmiddels ijzig koud is geworden, worden we niet heel enthousiast .

We besluiten dan ook heel snel dat we het wel gezien hebben en lopen terug naar de auto.

Ik stel het navigatiesysteem in op de “korte” route naar Cochem, zodat we voornamelijk langs de Moezel blijven rijden.

Hoewel het nog geen 16:30 uur is, valt de duisternis wel snel in.

Eenmaal terug in het hotel besluiten we in een van de kroegen een biertje te gaan drinken, om daarna Grieks te gaan eten. De kroeg die we op het oog hadden is helemaal leeg en dat is niet echt uitnodigend. Nu is er ook nog een Belgische kroeg –Ja, echt waar met diverse Belgische bieren – maar dat blijkt een café te zijn waar gerookt mag worden . Dan maar terug naar de oorspronkelijke kroeg, maar als we daar binnen stappen, komt de rook je tegemoet en als we op alle tafels asbakken zien staan, zijn we hier ook gelijk weer weg .

We besluiten bij de Griek dan maar eerst iets te drinken, voordat we ons eten gaan bestellen. We kiezen allebei voor een alcoholvrij Weissbier.

Ook bij het kiezen van het eten, zijn we eensgezind: we gaan beiden voor “Gyros Pitta”, met een gekruid Grieks pitta broodje en tsatsiki.

Als dessert kiezen we voor de Akropolis Mix, voor 2 personen. Dit dessert bestaat uit een mix van gebakspecialiteiten, die in siroop gedrenkt zijn en waarbij is geserveerd wordt.

….. een absolute aanrader.

Terug in het hotel kijken we via Uitzending gemist, naar de Finale van Maestro en rond middernacht gaan we slapen.

Dag 02: Trier – Cochem

Vandaag al weer 42 jaar geleden gaven wij elkaar in het stadhuis van Zaandijk het JA-woord .

het ontbijt is dit keer geen buffet, maar wordt per tafel uitgeserveerd en daarbij ontbreekt het aan niets. De tafels zijn voorzien van leuke kerststukjes.

Er is koffie en thee, jus d’orange, verschillende verse broodjes, roomkaas, zalm, gekookt eitje, diverse vleeswaren, kaas, tomaat, komkommer, een eitje, pindakaas, chocoladepaste, smeerkaas en diverse jams.

Als we na het ontbijt op onze kamer terug komen, is deze al schoon gemaakt . Nadat we wat spullen bij elkaar hebben gepakt, vertrekken we om 11:15 uur naar Trier, waar we de kerstmarkt willen bezoeken. In eerste instantie geeft het navigatiesysteem aan dat het bijna 100 kilometer is. Ik kies er echter voor om de kortste in plaats van de snelste route te nemen en zo komen we uit op 75 kilometer.

Het blijft druilerig weer en het wolkendek is grijs en dik en af en toe komt er regen of natte sneeuw uit.

Het is 12:30 uur als we bij de Porta Negra aankomen; nu nog “even” en parkeerplek vinden.

Bij alle parkeergarages staan lange rijen en ik besluit om het wat verder van het centrum te proberen; wij mogen uiteindelijk gebruik maken van een gehandicaptenparkeerplaats. We hebben vrij snel een plek gevonden op redelijke loopafstand van het centrum en Marijke neemt gelijk plaats in de rolstoel, zodat zij niet nodeloos energie kwijt raakt.

Voor we de kerstmarkt gaan bezoeken, willen we eerst koffie drinken.

We kiezen voor de Ratskeller, waar we april 2016 in de zon op het terras een biertje hebben gedronken.

We bestellen koffie en Apfelstrüdel met ijs en vanillesaus.

Nadat we hebben afgerekend, gaan we de kerstmarkt op; het is erg druk, maar met de rolstoel geven veel mensen je toch de ruimte.

De markt is met zo’n 100 kraampjes veel kleiner dan wij gewend zijn uit andere grote Duitse plaatsen zoals Düsseldorf en Köln.

In de grote winkelstraat die van de Hauptmarkt naar de Porta Negra loopt, vindt Marijke een DM-drogist, waar zij een aantal boodschappen haalt, die in Nederland veel en veel duurder zijn.

We lopen weer terug naar de kerstmarkt met het idee om daarna een hamburger te gaan eten bij Der Daddy .

Het begint echter dermate hard te regenen, dat we besluiten om maar naar de auto terug te gaan en op de kerstmarkt in Cochem wat te gaan eten. Het is inmiddels als 14:30 uur geweest.

Eenmaal buiten Trier, op weg naar Cochem, blijkt maar weer eens hoe bewolkt het is.

We passeren leuke dorpjes…

… en er zijn prachtige doorkijkjes.

We parkeren de auto weer bij de stoeltjeslift en lopen dan direct richting het centrum.

Op de kerstmarkt neemt Marijke een wafel met poedersuiker en ik ga voor een Glühwein en Reibekuche mit Apfelmüss.

Hierna lopen we het deel van de winkelstraatjes in, waar we gisteren nog niet aan toegekomen waren.

En dan lopen we bij toeval aan tegen een van de betere restaurants in Cochem (nou ja, volgens Trip Advisor tenminste ).

We lopen terug naar ons hotel en drinken in het restaurant een alcoholvrij Weissbier. Het is 17:00 uur en om ons heen zitten diverse mensen al aan het avondmaal .

Ik loop even snel naar Zom Stüffje om voor vanavond een tafel te reserveren.

Eenmaal terug in het hotel drink ik mijn biertje op en ga ik even aan het verslag van dag 1 werken.

Om 18:45 uur doen we onze jas aan en lopen naar het restaurant. Het is rustiger dan we verwacht hadden en reserveren was niet echt nodig geweest .

We kiezen voor een goede fles Sekt en die kunnen we zowel als aperitief drinken, als bij ons eten.

Marijke kiest de Schweinerücke vom Kraichgauer Landschwein mit Apfel, Birnenkraut und Kartoffelpürree en ik ga voor de Pochertes Rindrfilet vom Englischen Jungbull met Marktgemüse, Barolojus und Hausgemachte Pommes Frites.

Het smaakte bijzonder goed, maar ook vanavond krijgt Marijke het hoofdgerecht niet op. We besluiten nog wel een nagerecht te nemen.

We besluiten 2 nagerechten te nemen en die samen te delen: de Mille Feuille, Blätterteig, Kürbis und Eis mit gebrannten Mandeln en de Molleuex von der dukeln Schokolade mit Cassis Sorbet.

Nadat we hebben afgerekend, lopen we op ons gemak terug naar het hotel.

Dag 01: Bergen op Zoom – Cochem

Het is 9:15 uur als we klaar zijn voor vertrek. We rijden eerst naar Wouw, waar we Charlie bij Dierenpension Hoevekestijn zullen afzetten.

Nadat alle formaliteiten weer zijn afgehandeld, nemen we afscheid met de mededeling dat we hem dinsdag 19 december 2017 ‘s avonds weer komen ophalen.

Het navigatiesysteem laat ons nu via de A58 richting Venlo rijden, waar we dan de grens over zullen gaan.

Het is onderweg rustig, tot we op de A73 richting Venlo komen, daar mogen vrachtauto’s inhalen en dat betekent dat, ondanks dat je hier 130 km/u zou mogen rijden, we niet boven de 90 km/u komen .

Het is 10:45 uur als ik bij Venlo de snelweg verlaat om even te gaan tanken. We gingen met een grijze lucht van huis en dat is hier in Limburg niet anders.

Nadat de tank weer vol is, pakken we de A61 richting Koblenz. Het weer in Duitsland is nog slechter dan het bij ons was.

Niet alleen regen, maar zelfs sneeuw en op sommige plaatsen ligt dat er gewoon nog.

Het is even na 13:00 uur als we Cochem binnen rijden.

We verblijven de komende dagen in Weinhaus Gräfen. Als we ingecheckt hebben, ga ik eerst de auto even weg zetten.

Nadat we de koffer hebben uitgepakt, gaan we naar beneden, naar het restaurant. Marijke neem een Glühwein en ik kies voor een alcoholvrij Weissbier.

Marijke gaat voor de Gerauchter Lachs mit Rösti en ik kies de Schnitzel auf Jägerart. We krijgen er, naar goed Duits gebruik, een salade bij, die vooraf geserveerd wordt.

Als ik wil afrekenen, blijkt men alleen cash geld aan te nemen . Ik kan mijn oren bijna niet geloven, maar op mijn eerlijke gezicht (en omdat Marijke in het restaurant blijft wachten ), mag ik even naar de geldautomaat, die een paar honderd meter van het hotel af zit.

Als we afgerekend hebben, lopen we naar het centrum toe, waarde kerstmarkt gehouden wordt.

Het is geen grote kerstmarkt, maar alles wat je verwacht, is er wel. De markt bevindt zich tussen het spoor en de Moezel.

Het voelt met een temperatuur rond het vriespunt en een windje, best koud aan.

We besluiten nog een stuk langs de Moezel te lopen en daarna even de winkelstraat te bekijken; er is genoeg te zien.

Omdat het zo bewolkt is, valt de duisternis ook sneller in; het is nota bene pas 16:00 uur.

We draaien om en lopen daarna de winkelstraatjes door.

Terug in het hotel drinken we thee en koffie en installeer ik de PC, zodat we vanavond een serie kunnen kijken.

Tegen 19:00 uur lopen we richting het centrum, waar ons oog valt op het Mexicaanse restaurant San Christobal.

We beginnen met een lekker glas alcoholvrij Weissbier.

Omdat we laat geluncht hebben, willen we iets kleins. Marijke bestelt de Enchilada con Carne en ik kies voor de Tostada de Pollo.

Het smaakt meer dan verrukkelijk, maar is voor ons beiden veels te veel.

Marijke besluit nog wel een toetje te nemen, maar ik “pas” deze keer. Marijke gaat voor de Chimichanga con Helado, een gefrituurd flensje, gevuld met ijs.

Het is 20:45 uur als we terug lopen naar het hotel. We drinken op de kamer thee en koffie en kijken gezellig een aantal series, voor we om 23:15 uur gaan slapen.

Route

Het is vanuit Bergen op Zoom 330 kilometer rijden en de verwachting is dat we daar ongeveer 3 tot 4 uur voor nodig zullen hebben.

Kerstmarkten

In december vind je in heel Duitsland kerstmarkten en zo ook in Cochem. De sfeervolle kerstmarkt in Cochem wordt gehouden op de Marktplaz, waar naast romantische houten huisjes een schitterend gedecoreerde tent staat en in de Rosenhof. Een waar genot moeten de culinaire specialiteiten zijn, die alleen aan de Moezel verkrijgbaar zijn, zoals kerstbrood met riesling en wafels met mousse van rode wijnbergperziken .

Daarnaast willen we een dagje naar Koblenz, waar het schilderachtige oude stadsdeel van Koblenz is omgetoverd tot kerstmarkt. Met meer dan 130 versierde houten kraampjes wordt een romantische kerstsfeer gecreëerd. De markt gaat via Am Plan, langs de Liebfrauenkirche naar de Jesuitenplatz, Rathausplatz en Munzplatz. Ook de straten van het centrum zijn een bezoek waard.

 Op de Jesuitenplatz vind je vooral veel verschillende etenswaar zoals gebrande amandelen, kerstgebak, bonbons en natuurlijk Glühwein.

Op de Rathausplatz zullen tijdens de kerstmarkt diverse openluchtconcerten plaatsvinden. Ook worden er lekkernijen verkocht zoals, wildspecialiteiten, gebrande amandelen en Glühwein. Kortom kerstsfeer en gezelligheid.

De Entenpfuhl staat vooral bekend om zijn Koblenze Weihnachts-verhalen.

Op de Munzplatz vind je niet alleen een caroussel maar ook een rodelbaan met echte sneeuw.

Op Am Plan vind je alles, van kerstboomversieringen tot sieraden en porselein en glas handwerken tot snoepwaren.

Hotel

Bij het zoeken naar een hotel hebben we ons laten leiden door de aanwezigheid van een lift en mogelijkheden om op loopafstand uit eten te kunnen en zo zijn we terecht gekomen in Cochem, bij Weinhaus Gräfen.

Voorpret

Een van de allerleukste dingen van reizen, is de voorpret. Heerlijk toch, dromen over de vakantie die je in het vooruitzicht hebt en alvast een beetje gaan plannen? Waar gaan we nu precies heen, wat is er allemaal te zien en wat mogen we absoluut niet missen?

Eerder dit jaar zijn we 5 dagen in Berlijn geweest, hebben we een week met de caravan op de Veluwe gestaan, zijn we ruim 3 weken naar Toscane geweest en tot slot nog ruim 2 weken naar de Provence.

Deze vakantie is ons reisdoel Cochem in Duitsland.